Opa Verstappen en het provinciaaltje...
Door: Sonja Vonk
Blijf op de hoogte en volg Sonja
07 September 2018 | Kyrgizië, Bisjkek
Hoe vaak moet je uit je comfort zone gaan?
Mijn treinreis gaat ook niet door want er schijnt geen trein te gaan! Gelukkig kon ik wel meeliften met een stel met kind wat woont in Bishkek en in een gedeelde taxi plaatsnemen, de chauffeur vraagt voor de hele rit 2000 som, een slordige 350 km voor omgerekend per persoon €5,00 en dan moet de arme man ook nog terug!
De man was zeker 80 en scheurde in het begin wel 120 km per uur en dit met haarspeldbochten door de bergen! Maar ik hield hem scherp in de gaten, niet in slaap vallen hoor opa Verstappen!
Maar hij hield zijn kleine oogjes open en af en toe lachte hij zijn gouden tanden bloot! Aangekomen in de stad eerst het stel eruit en opa zou mij wel even afzetten bij mijn B&B maar was een straat abuis...pfff...
Met mijn bagage stond ik daar, wat nu? Telefoon leeg, moest piesen maar twee heroïsche meisjes hebben mij uiteindelijk naar een pand gebracht in een achterafstraatje bij een bouwput alwaar ik nu dit stukje schrijf op een vrouwenslaapzaal waarvan ik vanmiddag nog dacht dat ik de kamer met drie bedden voor mijzelf had!
Nee hoor! Ik kom terug op mijn kamer en wat zie ik? Een rugzak en een fles water, grgrrr...
Ja, echte vrouwen reizen anders....
Foto’s volgen
Mijn treinreis gaat ook niet door want er schijnt geen trein te gaan! Gelukkig kon ik wel meeliften met een stel met kind wat woont in Bishkek en in een gedeelde taxi plaatsnemen, de chauffeur vraagt voor de hele rit 2000 som, een slordige 350 km voor omgerekend per persoon €5,00 en dan moet de arme man ook nog terug!
De man was zeker 80 en scheurde in het begin wel 120 km per uur en dit met haarspeldbochten door de bergen! Maar ik hield hem scherp in de gaten, niet in slaap vallen hoor opa Verstappen!
Maar hij hield zijn kleine oogjes open en af en toe lachte hij zijn gouden tanden bloot! Aangekomen in de stad eerst het stel eruit en opa zou mij wel even afzetten bij mijn B&B maar was een straat abuis...pfff...
Met mijn bagage stond ik daar, wat nu? Telefoon leeg, moest piesen maar twee heroïsche meisjes hebben mij uiteindelijk naar een pand gebracht in een achterafstraatje bij een bouwput alwaar ik nu dit stukje schrijf op een vrouwenslaapzaal waarvan ik vanmiddag nog dacht dat ik de kamer met drie bedden voor mijzelf had!
Nee hoor! Ik kom terug op mijn kamer en wat zie ik? Een rugzak en een fles water, grgrrr...
Ja, echte vrouwen reizen anders....
Foto’s volgen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
