Het stenen woud en versteende benen..

Via Beijing, Xi'an, Lhasa, Gyantse, Shigatse, Zhongdian, Lijiang, Dali, Kunming, Guillin, Yangshuo, Amsterdam..
---------------------------------------------------------------
China 2000
Een korte samenvatting over de eerste reis naar China, Beijing en omstreken..ben zeer nieuwsgierig hoe dit immense land veranderd is in veertien jaar tijd.....

Eerste avond in Beijing, die avond ging voor ons een nieuwe wereld open, niets geen communistische armoede maar een hightech stad vol mooie modieuze Chinezen en luxe warenhuizen met de heerlijkste zoetigheden en kunstig opgemaakt fruit.

Tweede dag, zijde van nylon en antiek van acht dagen oud..
Antiekstraatje Liulichang was een ware belevenis. De noeste verkopers lokten ons naar binnen met een zeer zuid Europees aandoend allo, allo. Ondanks de oprechte waarschuwingen lieten wij ons verleiden tot het kopen van kalligrafie setjes en yingyang snuisterijtjes. Daarna busje in naar het zijdestraatje waar ik mij voor het eerst bekwaamde in het afdingen. Dit is een spel wat moet leiden tot de uiteindelijke aankoop.

De derde dag, Beijing experience...
Dineren in Beijing is leuk en avontuurlijk, natuurlijk gingen we eten met en bij Chinezen en niet een toeristisch tentje.
Het mooie kelnerinnetje bracht ons een menukaart waarop het gevreesde broodje hond ontbrak, Chinezen eten geen hond, dit kun je wel krijgen maar toen doorgaans in de vele Vietnamese tentjes die Beijing rijk is.
Na het voortreffelijke diner besprenkeld met Chinees bier moesten we toch eens een toilet bezoeken, de meeste restaurants hebben geen toilet indoor dus wij de straat op om samen met velen even te gaan zitten pffff...giechelend liepen we naar het Hotel terug..ben benieuwd of dit nog zo is..

The great Wall,
Veel Chinezen hebben moeite met het uitspreken van de letter L dus het werd een ritje naar de Warr...
Bij de muur aangekomen hadden we de keus rechts of linksom. Wij gingen rechts want links is de zwaardere route, maar lopen moest je, Mao had immers een keer gezegd, ben je echte vrouw of man dan moet je er een keertje gelopen hebben..en echte vrouwen wilden wij zijn, ik weet niet of ik dit jaar ga, het is behoorlijk vals plat..na dit avontuur met verbrokkelde tenen een kopje koffie, het duurste ooit, Chinezen dronken toen zelden koffie..

Resumerend zou ik willen zeggen dat ik toen een goede indruk heb gekregen van het leven in een metropool als Beijing. De tegenstellingen rijk/arm, gezond/aangetast, vrij/gevangen hebben we goed kunnen voelen. Ik ben later nooit meer naar de Chinees gegaan zonder mij een beetje verwant te voelen met dit vrolijke, gastvrije en bescheiden volk dat over de hele aardkloot is uitgezwermd om ons vervolgens op het net verkeerde Chinese eten te trakteren....