De grote boze wolf
Door: Sonja Vonk
Blijf op de hoogte en volg Sonja
09 September 2019 | Rusland, Jekaterinenburg
De grote boze wolf...
De nu al trein routine..
Op weg naar Jekaterinaburg heb ik al door de eerste stop van 5:50 heen geslapen!
Het eerste wat je ziet als je naar buiten kijkt( de gordijnen heb ik er al afgesloopt) is boom, bos en wouden, Rusland kent van heel Europa de meeste bossen maar de minste vogels, ik heb er nog geen eentje gezien! Uren achtereen zie je alleen maar bomen en daartussen verscholen tussen groen een enkele keer wat houten huisjes geschilderd hoe kan het ook anders ook in het groen! Ik hoop van ganser harte dat het er in de wouden wemelt van de wilde dieren zoals grote boze wolven en beren die nu al hun buikjes daar fantaseer ik dan weer over bij gebrek aan contact met de andere wereld, WiFi spots zijn er wel maar daar heb je een Russisch telefoonnummer voor nodig om in te loggen...
Deze trein 100 maakt dagelijks een tiental kleinere en grotere stops in dorpen en steden, je kunt hem vergelijken met onze stoptrein maar deze trein maakt ook langere stops van soms wel een uur maar zo gemiddeld 10 minuten!
Soms 3 minuten maar dan stap ik uiteraard niet uit, dat risico durf ik niet te nemen!
Stel je eens voor dat ik hier midden in Siberië sta en weet niet wat te doen?
Ik neem nu in ieder geval mijn tas met de belangrijkste dingen maar mee en blijf dicht bij de trein! De trein is ook totaal niet ingericht op gasten die langer blijven dan twee dagen want water om je mee te wassen is er niet en ik ben dan ook de enige niet Rus die het hele traject uitzit tot Vladivostok!
Ik zit op dit moment in de stationsrestauratie om even comfortabel te schrijven onder het genot van mijn Bud beer, over de lunch ga ik het niet hebben want die is niet om over naar huis te schrijven!
Wil je echt eens ontspannen zonder dat je ook maar iets hoeft te doen moet je deze reis echt eens proberen! Ik voelde onmiddellijk de spanningen wegvloeien die ik kennelijk opgebouwd had.
Je hoeft ook met niemand te communiceren want niemand spreekt Engels en de mensen hier aanwezig waar ik zit nu zijn wel erg nieuwsgierig waar ik over schrijf! Misschien is zij wel een spion denken ze misschien? Ik voel de wolf al in mijn nek hijgen...
Op weg naar Jekaterinaburg
-
10 September 2019 - 00:05
Carin:
Ik denk dat die mensen jaloers zijn dat wij wel jou verhalen kunnen en mogen lezen en zij geen idee hebben -
10 September 2019 - 14:42
Willem Roersma:
Nannie Westenberg : Het lijkt me wel een byzondere reis.Ben benieuwd hoe het verder gaat.
De liefste groeten en een verdere mooie reis...
Willem en Nanny -
10 September 2019 - 18:37
Griet Welles:
Hey Son, het is weer een feest om je verhalen te lezen. Je zou een moet moeten schrijven over al je reisbelevenissen. Dat kun jij! Ik wacht met een smile op het gezicht op je vervolgverhalen! Voorzichtig he, maar vooral GENIET!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley